بهارم دخترم

بهارم دخترم از خواب برخیز
شکر خندی بزن شوری برانگیز                                             

                                                                           
گل اقبال من ای غنچه ناز
بهار آمد تو هم با او بیامیز

بهارم دخترم آغوش وا کن
که از هر گوشه گل آغوش وا کرد

بهارم دخترم صحرا هیاهوست
چمن زیر پر و بال پرستوست

کبود آسمان همرنگ دریاست
 کبود چشم تو زیبا تر از اوست

تماشا کن تبسم های او را
تبسم کن که خود را گم کند گل

بهارم دخترم دست طبیعت
اگر از ابرها گوهر ببارد

وگر از هر گلش جوشد بهاری
بهاری از تو زیبا تر نیارد

بهارم دخترم چون خنده صبح
امیدی می دمد در خنده تو

به چشم خویشتن می بینم از دور
بهار دلکش اینده تو